Perşembe günkü Vinyasa ve Cumartesi günkü Hatha dersleri muhtelif asanalara hazırlıklarla geçti. Vinyasa'yla başlamak gerekirse, hoca sanki bana "önyargılı olmak kötüdür" demek ister gibiydi. Son derece neşeli başladı derse, hatta minik espriler bile yaptı. Uzun süre Gotan Project'le devam ettiğimiz derste hem lotus için hem de headstand için hazırlıklar yaptık. Öncelikle, jivamukti-vinyasa olan bu derste genellikle her hafta bir tema oluyor, misal geçtiğimiz derste bu "çalmamak"tı. "Soluduğumuz havayı bile aslında çalıyoruz. Öyleyse nefes alırken bunun hakkını verelim, bu derste de tam olarak buna dikkat edelim" diyerek söze girdi hoca.Kişiselleştirmem gerekirse, bu vinyasa dersi benim için aynı zamanda egomun güzel bir sınavı oldu. Bir çok zor asanayı yapabiliyorken, bütün sınıfın kolaylıkla yaptığı bir "yoga squat"i benim ancak topuklarıma destek koyarak yapabilmem, aksi takdirde merkezimi bulamayıp, dengemi tamamen kaybederek sırt üstü geriye devrilmem, konuşmak için hazır ve nazır bekleyen egom için pek idealdi. Kişisel farklılıkları bir kez daha kendi kendime hatırlatmamı ve "herşeyin bir zamanı var, biraz sabır" diyebilmemi gerektirdi ders. Lotus'a hazırlık? Amanın! Diyorum ya herkesin vücudunda daha açık veya esnemeye daha az müsait yerler var diye. Yoga dersinde benim sanırım en en en çok acı çektiğim şey, lotus'a hazırlık olarak yaptığımız öne eğilme hareketi. Eh, acısız güzellik olmuyor malum :)
Cumartesi günkü Michael Saunders'ın Hatha dersi ise yine tarifi imkansız güzellikte geçti. Derse genellikle 5-10 dakikalık bir silent sitting ile başlanıyor. Herkes tamamen nefese odaklanıp, kendi merkezini buluyor önce. Sonra da minik bir muhtelif-eklemleri-ders-öncesi-esnetme seansı (aslında bunu öğrencilerin her yoga dersi öncesinde zaten yapıyor olması lazım)yapılıyor. Bu haftaki Hatha dersi tamamiyle yerde oturarak geçti. Bugüne kadar hiç yapmadığım bazı stretching'leri, allah bilir kaç dakika yapmam gerekti. Michael Saunders'in yönlendirmesi ise tek kelimeyle müthiş! Daha önce dersine sadece bir kez katılmış olmama ve o derste ismimi söylemeye çalışırken akla karayı seçmiş olmasına rağmen (Müji, Müjver gibi çeşitlemelerden sonra Müje diyebilmişti), Saunders bu hafta beni daha görür görmez ismimi söyleyerek beni tam anlamıyla dumur etti. Her duruşta hareketin adam akıllı yapıldığından emin olana kadar öğrencilerin yanında hatırı sayılı bir süre kalarak ve yine her asanada öğrencilere tek tek isimleriyle hitap edip, onları teşvik ederek bu adam neden bu kadar iyi isim yaptığını kanıtlıyor. Stüdyodan ayrılırken duyduğum, "well done Muje, very good" cümlesi ise tek kelimeyle dondurmanın üstündeki topping oldu:) Cumartesi sabahları saat 10.30'da, Nişantaşı, Barbaros trafiği;haftasonu uyku keyfi demeden iki elim kanda olsa gideceğim bir ders bu. Tüm yoga öğrencilerine şiddetle tavsiye edilir!
Takipteyim Yoga serüveninin ve uzunca bir süre daha bu kıvamda devam edicem gibi görünüyor... çünkü, şu yazdiklarini okurken bile helal olsun diyebiliyorum sadece ama kendimi hiç o resimlerde göremiyorum henüz, oysa hevesim yerinde ama şimdilik sadece heves işte:)) zaten de ki hareketleri kaptim ama isimlerini öğrenmem imkansiz görünmekte:))
YanıtlaSil