Yoga stüdyolarının programlarında ders isimlerinin yanında mutlaka “beginner” “open” veya “advanced”, “1-2” gibi açıklamalar da oluyor. Bunlar içinde bugüne kadar benim için en şaşırtıcı olanlar “beginner” yani “yeni başlayanlar için” açıklaması olan dersler olmuştur. Yoga o kadar eneteresan bir şey ki, ister aylarca, yıllarca yapıyor olun, her zaman öğrenecek, farkına varacak şeyleri olan bir öğrencisiniz aslında. Kısa sayılmayacak bir zamandır yoga yapıyor olmama rağmen beginner derslerini hafife almamam gerektiğini çok iyi öğrendim. Şu son iki ay içerisinde öyle beginner dersleri yaptım ki, ders sonunda şaşkınlıkla karışık salak bir mutluluk içerisindeydim. M. Saunders’la ilk dersim olan HATHA (BBB)’ya da bu Cumartesi gittim. Normalde alışık olduğum vinyasa derslerine göre çok daha ağır ve asanalarda çok daha uzun süre kalınan bir dersti. M. Saunders sınıfta tek tek herkesi dolaşıp, duruşlarımızı her asanada özenle düzeltti. Şahsen bugüne kadar girdiğim dersler içerisinde abartısız her duruşta birebir ilgi gördüğüm en güzel dersti. Sonucu “hayatımın stretching’i” olarak özetleyebilirim. Vücudumda esnetmediğim, açmadığım tek bir yer kalmadı sanırım. Yerdeki stretching bir noktada öyle bir hal aldı ve bacak içlerim öyle bir açıldı ki, içimden “eve dönüşte yürüyebilecek miyim acaba?” diye geçirmeye başladım.
Hatha gibi ağır yapılan ve asanalarda daha uzun süre kalınan dersleri de oldukça seviyorum. Vinyasa flow gibi daha hızlı derslerde, birbiri ardına çabucak eklediğimiz asanalarda farkında olmadan bozduğum veya yanlış yaptığım şeyleri düzeltmem için inanılmaz bir fırsat oluyor. Chaturanga dandasana’ya (four limbed staff pose) geçtiğimde belimdeki kavisi düzeltip, yere %100 paralel durmam gerektiğini; Adho Mukha Svanasanada (downward facing dog) esas merkezin sırt ve bel olduğunu hatırlayıp, tekrar tekrar pratik yapma şansı buluyorum. M. Saunders’la Hatha dersinden öğrendiğim en önemli şeylerden biri de özellikle yerdeki (seated) asanalarda hangi tarafa doğru açılmış, esniyorsak, esas merkezin vücudumuzun tam aksi tarafı olduğuydu. Dersten kuşlar gibi hafif bir o kadar da enerjik bir şekilde çıktım. Bir Cumartesi sabahına daha güzel başlanamazdı heralde.
Hatha gibi ağır yapılan ve asanalarda daha uzun süre kalınan dersleri de oldukça seviyorum. Vinyasa flow gibi daha hızlı derslerde, birbiri ardına çabucak eklediğimiz asanalarda farkında olmadan bozduğum veya yanlış yaptığım şeyleri düzeltmem için inanılmaz bir fırsat oluyor. Chaturanga dandasana’ya (four limbed staff pose) geçtiğimde belimdeki kavisi düzeltip, yere %100 paralel durmam gerektiğini; Adho Mukha Svanasanada (downward facing dog) esas merkezin sırt ve bel olduğunu hatırlayıp, tekrar tekrar pratik yapma şansı buluyorum. M. Saunders’la Hatha dersinden öğrendiğim en önemli şeylerden biri de özellikle yerdeki (seated) asanalarda hangi tarafa doğru açılmış, esniyorsak, esas merkezin vücudumuzun tam aksi tarafı olduğuydu. Dersten kuşlar gibi hafif bir o kadar da enerjik bir şekilde çıktım. Bir Cumartesi sabahına daha güzel başlanamazdı heralde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder